Jak unikać opisanych błędów? Używać jedynie filtrów czystych i o nie uszkodzonej powierzchni. W wypadku filtrów klejonych należy przed założeniem na obiektyw sprawdzić, czy nie występuje zmętnienie folii żelatynowej między szybkami, częściowe rozklejenie filtru lub też czy nie ma baniek powietrza pomiędzy folią a szybkami.
Powodem pewnej nieostrości obrazu mogą być też ślady palców pozostawione na przedniej soczewce obiektywu. Jeżeli przednia soczewka obiektywu została dotknięta bezpośrednio palcami, na powierzchni jej pozostają drobne resztki potu. Siady takie, nie usunięte natychmiast, mogą wygryźć warstwę przeciwodblaskową, jaką pokryta jest soczewka. Dzieje się tak dlatego, że pot ludzki zawiera różne substancje chemiczne działające szkodliwie na wspomnianą warstwę przeciwodblaskową. Takie wygryzienia rozpraszają promienie światła i psują ostrość obrazu.
W celu pewnego wyrównania zjawiska paralaksy konstruktorzy aparatów fotograficznych pochylają nieco ku dołowi oś optyczną celownika, tak że oś ta przecina się z osią optyczną obiektywu w odległości kilku metrów od aparatu. W ten sposób obraz widziany w celowniku będzie zgadzał się z obrazem, jaki obejmuje obiektyw zdjęciowy aparatu. Zgodność ta ograniczona jest, rzecz jasna, tylko do pewnego zakresu odległości. Zakres ten rozciąga się zazwyczaj od 3 m do nieskończoności. Przy odległościach mniejszych od trzech metrów zaczyna już występować powoli zjawisko paralaksy, a więc niezgodności pola widzenia celownika z polem widzenia obiektywu aparatu. Im mniejsza jest przy tym odległość pomiędzy aparatem a fotografowanym przedmiotem, tym silniejsza jest paralaksa, co wyraźnie widać na rys. 40.
Po wyjęciu z koreksu negatyw wykazuje poprzeczne nieregularne pasy nie wywołane, a czasem i nie utrwalone. Miejsca nie wywołane mogą przybrać także kształt nieregularnych plam znajdujących się blisko brzegu błony (fot. 79). Czasem może też wystąpić na jednym z boków negatywu (wzdłuż błony) pas zaczerniony silniej niż pozostała część.
Jeśli nie chcesz wydawać pieniędzy na namiot bezcieniowy możesz zrobić go sobie sam i uzyskać takie same rezultaty. Ceny namiotów bezcieniowych są dość wygórowane, zwłaszcza, że składają się z materiału i kilku lampek. Pudełko-może być dowolnego rozmiaru, ale musisz mieć możliwość podświetlenia go. Najlepiej, żeby było jak najbardziej kwadratowe. Materiał również może być dowolnego typu. Kup wystarczająco dużo materiału, aby pokryć całe pudełko. Można również użyć innych tkanin, takich jak biały nylon i biały polar. Jeśli jesteś bardzo oszczędny i masz trochę niepotrzebnych białych koszul, przetnij je na dwie połowy. Użyj taśmy w celu zabezpieczenia materiału po bokach pudełka, a to w przypadku gdybyś chciał wypróbować również inne tkaniny. Możesz użyć zwykłej taśmy maskującej...
Linie o różnych kształtach i kierunkach (fot. 68) są spowodowane porysowaniem błony w czasie jej przewijania, np. przy ładowaniu do kasetki (co dotyczy filmu 35 mm ciętego z metrów bieżących) lub też nieostrożnym zakładaniem błony przed wywołaniem do koreksu. Wreszcie przyczyną może być niewłaściwy sposób przechowywania negatywów. Można tu przytoczyć zwijanie negatywów w rolki zamiast umieszczania ich w krótkich odcinkach w odpowiednich kopertach lub albumach, noszenie negatywów ze sobą, np. w portfelu itp. Szczególnie zaś niewskazane jest „dociąganie” luźno zwiniętej rolki, co jest, niestety, tak często praktykowane przez amatorów.
Jednymi z pierwszych aparatów cyfrowych dostępnych na rynku były takieczułe na podczerwień co, z punktu widzenia amatora fotografii, było wadą. Jednak w ostatnim okresie zainteresowanie fotografią w podczerwieni bardzo wzrosło wśród fotografów, i te stare aparaty były przez nich poszukiwane. Jedynie odważniejsi zdecydowali się na rozbieranie aparatu i usuwanie z matrycy filtru blokującego promieniowanie podczerwone, jako że taka matryca jest na podczerwień czuła. Taka operacja nie zawsze kończyła się sukcesem ale była konieczna, ponieważ zakup specjalnego aparatu, przeznaczonego do robienia zdjęć w podczerwieni przekraczał możliwości finansowe przeciętnego amatora fotografii. Dlatego w zwykłych aparatach matrycę zakrywa się specjalnym materiałem nie przepuszczającym podczerwieni...
Negatyw po wysuszeniu wykazuje na swojej powierzchni od strony emulsji osad przypominający biały szron. Inny znów objaw, występujący po dłuższym okresie czasu, polegający na pojawieniu się brunatnych nieusuwalnych plam na negatywie, pociąga za sobą zniszczenie obrazu srebrowego.
Po wywołaniu błony zauważamy na negatywie wyraźne ślady linii papilarnych palców lub też smugi powstałe pod wpływem dotknięcia czy też przesunięcia palcami po warstwie emulsji światłoczułej błony. Siady te mogą być ciemniejsze niż pozostała płaszczyzna negatywu lub też jaśniejsze od niej. Często są tak słabe, że jesteśmy w stanie spostrzec je dopiero na gotowym powiększeniu.
Jak uniknąć opisanych błędów synchronizacji błysku? Należy w pierwszym rzędzie przestrzegać kilku zasad: Przede wszystkim trzeba używać odpowiedniej synchronizacji w zależności od rodzaju lampy błyskowej.
