Category Fotografia

Jeżeli na negatywie brak jakichkolwiek szczegółów w cieniach, żadne zabiegi laboratoryjne szczegółów tych nie przywrócą. Jedynie w tym wypadku, gdy przy mocno krytych światłach znajdujemy w cieniach dostateczny rysunek (zdjęcia prześwietlone obiektów o dużych kontrastach świetlnych), wówczas można podjąć próby uratowania takiego zdjęcia. Nie należy przy tym zapominać, że nigdy nie mamy gwarancji, czy nasze wysiłki zostaną uwieńczone całkowitym powodzeniem. Proces, który zastosujemy, ma za zadanie dać bardziej przejrzyste światła, a jednocześnie zmniejszyć rozpiętość kontrastów. Będzie on polegał na odbieleniu, a następnie powtórnym wywołaniu negatywu, przy czym wywołanie to ma w sposób zasadniczy wpłynąć na zmianę charakteru negatywu, Do odbielenia użyjemy kąpieli składają cej się z dwóch roztworów:

Na gotowym powiększeniu dają się zauważyć podwójne kontury sfotografowanych przedmiotów. Jeżeli negatyw był bez zarzutu, co można sprawdzić pod lupą (a najlepiej pod możliwie krótkcogniskowym obiektywem, tj. 20- -50 mm), wówczas przyczyną powstania omawianego zjawiska jest poruszenie powiększalnika lub maskownicy w czasie naświetlania powiększenia. Wystarczy nawet lekkie potrącenie powiększalnika, aby nastąpiło przesunięcie papieru fotograficznego w maskownicy. Takie przesunięcie w ciągu naświetlania trwającego kilka lub kilkanaście sekund musi pozostawić na powiększeniu widoczne ślady.

Na negatywach wywołanych w zupełnej ciemności występuje zjawisko odwrócenia walorów, tzn. zamiast obrazu negatywowego otrzymujemy pozytywowy. Odnosi się to nie do całej powierzchni, lecz tylko do świateł. Zjawisko to nazywamy solaryzacją. Od sola- ryzacji odróżnić należy pseudosolaryzację, opisaną szczegółowo na str. 133.

Najbardziej popularnycm zdjęciem w fotografii cyfrowej jest zdjęcie grupowe. Takie zdjęcia robi się wszędzie : na weselach, obozach, przyjęciach, spotkaniach sportowych lub towarzyskich, w szkołach itp. Niestety jednak nie wszyscy posiadają wiedzę na temat, tego jak wykonywać takie zdjęcia. Miejsce, w którym ma stanąć grupa jest bardzo ważne w wykonywaniu zdjęć z wielu powodów. Może narzucić kontekst do zdjęcia, a także otoczenie może odrywać wzrok od grupy. Wybierzmy takie miejsce, które ma wystarczającą ilość światła oraz do którego dana grupa ludzi będzie ładnie pasować. Unikajmy również zdjęć na wprost okien, które mogą odbić światło i zepsuć zdjęcie. Postarajmy się tak zbliżyć do grupy, jak to tylko możliwe, uważajmy jednak, aby nie uciąć żadnego z obiektów...

Błędów tych w zasadzie nie spotykamy w nowoczesnych obiektywach, naturalnie z wyjątkiem najtańszych „boksów”. Mogą one jednak wystąpić, gdy ktoś zechce do swojego małoobrazkowego aparatu dostosować obiektyw długoogniskowy (w roli teleobiektywu) od starego aparatu kliszowego. Wówczas mogą dojść do głosu pewne wady korekcji tego obiektywu.

Płytka głębia ostrości jest bardzo ważna na zdjęciach portretowych, zdjęciach jedzenia jak i na innych zdjęciach artystycznych, gdyż uwydatnia fotografowany obiekt na tle otoczenia. Zdjęcia o płytkiej głębi ostrości charakteryzują się ostrością fotografowanego elementu i rozmazanym tłem. Jednym z najprostszych sposobów na uzyskanie płytkiej głębi ostrości jest ustawienie osób fotografowanych z dala od innych przedmiotów znajdujących się za nimi. Jeśli stoją tuż przed ścianą, efektem będzie duża głębia ostrości, mimo wszelkich starań, aby temu zapobiec. Jeśli jednak ustawisz osoby 100 m od tej samej ściany, uzyskasz tło bardziej rozmyte. Naturalnie, ta jedyna opcja nie jest receptą na sukces, dlatego dla lepszego efektu zapoznaj się również z resztą metod...

Jeżeli fotografujemy aparatem wyposażonym w blokadę, a mimo to zdarzają nam się nie naświetlone klatki, wskazuje to na uszkodzenie mechanizmu blokady. Jedyną radą będzie oddanie aparatu do naprawy.

Przy zdjęciach architektury musimy zazwyczaj zadzierać obiektyw aparatu ku górze, ponieważ trzymając aparat poziomo nie bylibyśmy w stanie objąć całego interesującego nas obiektu.

Jak uniknąć tych wszystkich kłopotów? Pierwszą zasadą będzie trzymanie błon fotograficznych w hermetycznych naczyniach, Najlepsze do tego rodzaju celów są szczelne puszki blaszane (od taśmy filmowej 35 mm) oklejone po zamknięciu przylepcem. Nie wolno trzymać materiałów światłoczułych w pomieszczeniach, gdzie przechowywane są chemikalia lub ulatniają się jakieś gazy. Z tych samych przyczyn niedopuszczalne jest przechowywanie tych materiałów w szafach ze świeżego drewna, jak również świeżo pomalowanych farbą lub lakierem. Pod żadnym pozorem też nie możemy używać wspólnej szafy na materiały światłoczułe i chemikalia fotograficzne. Muszą być one przechowywane w oddzielnych szafach. Materiałów światłoczułych nie wolno przechowywać w pomieszczeniach o temperaturze przekraczającej 20° C...

Na jednym zdjęciu mamy dwa obrazy nałożone jeden na drugi i wzajemnie przenikające się (patrz fot. 38). Czasem prowadzić to może do niezamierzonych efektów komicznych. Przyczyną wspomnianego błędu jest wykonanie dwóch kolejnych zdjęć na jednej i tej samej klatce negatywu. Stać się tak mogło wówczas, gdy fotografujący po wykonaniu pierwszego zdjęcia zapomniał przesunąć błonę o jedną klatkę. Błąd ten może powstać jedynie w aparatach fotograficznych prostszej konstrukcji, jak np. „Druh”, ,,Ami” czy też inne aparaty skrzynkowe, niektóre mieszkowe, a także poszczególne modele lustrzanek dwuobiektywowych, Aparaty te nie mają bowiem blokady zabezpieczającej przed podwójnym naświetleniem zdjęcia.