Zadymienie barwne zwane też zadymieniem dwubarwnym lub dichroitycznym polega na tym, że negatyw w świetle przechodzącym wykazuje zabarwienie różowe, natomiast w świetle odbitym zabarwienie to ma kolor żółty, zielony lub nawet niebieski.
Przyczyna tego leży w fakcie, że czas otwarcia migawki był zbyt długi w stosunku do prędkości ruchu fotografowanego przedmiotu. Po prostu przedmiot w tym ułamku czasu, gdy migawka była otwarta, przesunął się na tyle, że uwidoczniło się to na zdjęciu. W efekcie otrzymaliśmy rozmazany w kierunku ruchu obraz przedmiotu odpowiadający początkowemu i końcowemu położeniu fotografowanego przez nas obiektu. Przy szybkich ruchach, spotykanych np. w sporcie, dość często uzyskujemy rozmazaną smugę zamiast zawodnika.
Błędy fotograficzne, których powodem są filtry i soczewki nasadkowe, objawiać się będą zasadniczo w postaci nieco pogorszonej ostrości obrazu. W wypadku filtrów szklanych przyczyną może tu być niezbyt dokładne wykonanie samego filtru, a ściślej mówiąc złe szlifowanie jego powierzchni. Trzeba jednak przyznać, ze takie filtry spotyka się niezwykle rzadko. Wszelkie mechaniczne uszkodzenia powierzchni filtru, jak również jego zabrudzenie nie pozostaną bez wpływu na ostrość zdjęcia. Pogorszenie ostrości obrazu może być niezauważalne przy większych formatach negatywów, kiedy poprzestaje się zazwyczaj na odbitkach stykowych. Natomiast w wypadku fotografii małoobrazkowej, gdzie z negatywu sporządza się wielokrotne powiększenia, błędy i najmniejsze pogorszenie ostrości negatywu uwidaczniają się od razu.
W wypadku wielokrotnego prześwietlenia uzyskujemy bardzo ciemne negatywy. Światła silnie kryte i pozbawione szczegółów, pozostałe partie obrazu – również ciemne i stosunkowo niewiele różniące się w zaczernieniu od świateł. Następuje wyraźne spłaszczenie gradacji negatywu (patrz fot. 18). Na fot. 19 mamy dla porównania prawidłowo naświetlony negatyw. Negatywy prześwietlone są trudne, a czasem wprost niemożliwe do skopiowania. Z powodu silnego krycia wymagają bardzo długich czasów naświetlania papieru w powiększalniku, a ze względu na spłaszczenie gradacji dają obrazy mdłe, pozbawione koniecznych kontrastów. Nie pomaga zastosowanie nawet bardzo twardych papierów: uzyskanie poprawnego pozytywu jest niemożliwe. Ponadto na zdjęciach prześwietlonych obserwujemy zwiększone ziarno.
Białego szronu na emulsji unikniemy przez natychmiastowe, staranne wypłukanie tegoż negatywu zaraz po wyjęciu go z utrwalacza. Czas płukania w wodzie bieżącej nie powinien być krótszy niż 30 minut. Należy jednak unikać przedłużania tego czasu do kilku godzin, wówczas bowiem wzrasta ziarno.
Jak mogło dojść do takiego stanu rzeczy? Po prostu nastawiając migawkę i przysłonę obiektywu „na oko”, nie doceniliśmy warunków świetlnych i wybraliśmy za duży otwór przysłony i za długi czas naświetlania. Przyczyną może być również użycie zbyt czułego filmu, U podstaw tych błędów leży w zasadzie mylna ocena warunków prawidłowej ekspozycji.
Błędy te mogą się przejawiać w różny sposób. Jednym z nich będzie wypadek, gdy na gotowym zdjęciu tło wyjdzie nam ostro, natomiast plan przedni pozostanie nieostry (fot. 32), sytuacja odwrotna natomiast, tzn. gdy plan przedni jest ostry a tło nieostre – będzie korzystna, o ile świadomie to sobie założyliśmy. Uwolni nas to bowiem od niespokojnego często tła (patrz fot. 35). Przy zdjęciach z niewielkich odległości część przedmiotu fotografowanego może nam wyjść ostro, pozostała część natomiast będzie nieostra (jak to widać na fot. 33). Błędem trzeba będzie również nazwać wypadek, w którym przy niespokojnym tle na zdjęciu wyjdzie wszystko ostro – i tło, i fotografowany na nim przedmiot (patrz fot. 34). Wówczas przedmiot nasz po prostu ginie wśród chaosu rzeczy w tle. Odciągają one uwagę widza od motywu głównego.
Kiedy będziemy chcieli wyjechać z naszym dzieckiem na przykład za granicę, to będziemy musieli wykonać jemu odpowiednia fotografię portretową do odpowiedniego dokumentu. Może się okazać, że nie będzie to zbyt dla nas łatwa sprawa. Żeby wykonać taką fotografię będziemy musieli udać się do studia fotograficznego, które jest wyposażone w odpowiedni sprzęt do wykonywania takich fotografii. Jeżeli potrzebujemy wykonać zdjęcie do dokumentu naszego przedszkolaka, sprawa może okazać się prostsza niż z niemowlakiem. Przedszkolak jeszcze zrozumie, że musi głowę przekręcić w prawo lub w lewo, czy też podnieść ją do góry czy opuścić ramiona. Gorsza sprawa może być w przypadku niemowlaka, które jeszcze nie rozumie wymawianych do niego słów, jak również ciężko mu skupić uwagę tylko w jednym miejscu...
Kiedy widzimy że w narożnikach naszego zdjęćia jest lekkie niedoświetlenie, nazywamy to winetowaniem. Jest to efekt, który objawia się wyraźniej przy szerokim kącie widzenia obiektywu. Więc im nasz obiektyw jest tańszy i prostszy, tym ten efekt niedoświetlenia naszego zdjęcia będzie bardziej widoczny. Wyróżniamy trzy podstawowe rodzaje tego efektu czyli, winetowanie optyczne, winetowanie mechaniczne oraz winetowanie pikselowe. Winetowanie mechaniczne spowodowane jest nałożeniem na nasz obiektyw dodatkowego elementu, jak filtr, czy osłona przeciwsłoneczna, które zasłaniają ten obiektyw przed promieniami słonecznymi, czyli tych, które odwzorowują obraz na skraju kadru...
Co roku w Łodzi organizowany jest tak zwany Fotofestiwal, inaczej zwany Międzynarodowy Festiwal Fotografii, gdzie podczas tej corocznej imprezy różni fotografowie pokazują swoje zdjęcia oraz o nich dyskutują. Jest to jedno z największych wydarzeń fotograficznych w Polsce, i trwa od 2001 roku. Co roku nie tylko zmienia sie przedstawiana tam fotografia, ale również sposoby organizowania wydarzeń kulturalnych. Celem tego festiwalu jest stworzenie prezentacji różnych form fotografii, oraz dyskusje na temat sztuki oraz społeczeństwa, czy szukanie innych metod mówienia właśnie o fotografii i eksponowanie jej na różne sposoby. Fotofestiwal zawsze rozpoczyna się w maju i co roku gromadzi widzów z całego świata...
