Daily Archives 08/17/2015

Inny wypadek zajdzie wówczas, gdy zdjęcie będzie wyraźnie nie doświetlone, przy czym wyklucza się wadliwy dobór przysłony. Oznacza to, że błysk nastąpił w momencie, gdy migawka centralna nie otworzyła się jeszcze całkowicie, a więc znaczna część energii świetlnej błysku nie mogła wpaść do wnętrza aparatu. Przy lampie spaleniowej oznacza to zbyt duże wyprzedzenie zapłonu. Jeżeli w grę wchodziła migawka szczelinowa i lampa spaleniowa, nie doświetlone zdjęcie oznaczać może również przesunięcie punktu zapłonu lampy w ten sposób, że większa część energii świetlnej błysku przypadnie na czas, gdy migawka jeszcze się nie otworzyła lub też już jest zamknięta. Przebieg błysku lampy elektronowej ma taki charakter, że nie może spowodować opisanego błędu. Lampa ta da nam albo prawidłowo naświetlone zdjęcie, albo też przy przesunięciu momentu zapłonu zdjęcie będzie w ogóle nie naświetlone.

Aby więc uzyskać pełną synchronizację błysku z migawką centralną, musi on wypaść dokładnie w chwili, gdy migawka jest całkowicie otwarta. Do spełnienia tego warunku kontakt włączający zapłon lampy błyskowej musi zamknąć się w odpowiednim momencie. W wypadku lampy spaleniowej zamknięcie to powinno nastąpić z wyprzedzeniem 16,5 milisekundy w stosunku do momentu całkowitego otwarcia listków migawki: jest to tzw. synchronizacja M. W lampie elektronowej natomiast styki muszą włączyć ją dopiero w tym momencie, gdy listki migawki odsłoniły cały otwór, a więc bez żadnego wyprzedzenia w czasie: jest to synchronizacja X. W migawce centralnej synchronizację można uzyskać przy wszystkich czasach jej otwarcia.

Na wywołanym negatywie występują poprzeczne smugi, ciemniejsze i jaśniejsze: przekopiują się one również na pozytyw. W wypadku błony małoobrazkowej te jaśniejsze i ciemniejsze smugi pokrywają się z odstępami otworów perforacji (fot. 78). Smugi te widoczne są szczególnie wyraźnie na dużych, jednostajnych partiach negatywu, jak np. niebo w krajobrazie itp.