Daily Archives 08/11/2015

Jeżeli na negatywie brak jakichkolwiek szczegółów w cieniach, żadne zabiegi laboratoryjne szczegółów tych nie przywrócą. Jedynie w tym wypadku, gdy przy mocno krytych światłach znajdujemy w cieniach dostateczny rysunek (zdjęcia prześwietlone obiektów o dużych kontrastach świetlnych), wówczas można podjąć próby uratowania takiego zdjęcia. Nie należy przy tym zapominać, że nigdy nie mamy gwarancji, czy nasze wysiłki zostaną uwieńczone całkowitym powodzeniem. Proces, który zastosujemy, ma za zadanie dać bardziej przejrzyste światła, a jednocześnie zmniejszyć rozpiętość kontrastów. Będzie on polegał na odbieleniu, a następnie powtórnym wywołaniu negatywu, przy czym wywołanie to ma w sposób zasadniczy wpłynąć na zmianę charakteru negatywu, Do odbielenia użyjemy kąpieli składają cej się z dwóch roztworów:

Na gotowym powiększeniu dają się zauważyć podwójne kontury sfotografowanych przedmiotów. Jeżeli negatyw był bez zarzutu, co można sprawdzić pod lupą (a najlepiej pod możliwie krótkcogniskowym obiektywem, tj. 20- -50 mm), wówczas przyczyną powstania omawianego zjawiska jest poruszenie powiększalnika lub maskownicy w czasie naświetlania powiększenia. Wystarczy nawet lekkie potrącenie powiększalnika, aby nastąpiło przesunięcie papieru fotograficznego w maskownicy. Takie przesunięcie w ciągu naświetlania trwającego kilka lub kilkanaście sekund musi pozostawić na powiększeniu widoczne ślady.

Na negatywach wywołanych w zupełnej ciemności występuje zjawisko odwrócenia walorów, tzn. zamiast obrazu negatywowego otrzymujemy pozytywowy. Odnosi się to nie do całej powierzchni, lecz tylko do świateł. Zjawisko to nazywamy solaryzacją. Od sola- ryzacji odróżnić należy pseudosolaryzację, opisaną szczegółowo na str. 133.