Na powierzchni wywołanego negatywu widać ciemne linie przypominające gałązki jodły, szereg ciemnych punktów lub też nieregularnych kresek, biegnących zazwyczaj wzdłuż błony fotograficznej. Jeden z możliwych przykładów podaje fot. 69. Oczywiście na pozytywie linie te będą jasne.
Objawia się to w taki sposób, że mimo starannego ustalania warunków ekspozycji przy użyciu wypróbowanego światłomierza fotoelektrycznego uzyskujemy zdjęcia prześwietlone lub nie doświetlone. Zdjęcia wykonane innym aparatem przy zachowaniu tych samych warunków (taki sam czas i przysłona oraz czułość błony) wykazują prawidłowe naświetlenie. W aparacie z rozregulowaną migawką natomiast dwukrotna według skali zmiana czasu naświetlenia prowadzi do nieproporcjonalnych różnic w zaczernieniu negatywu. Innym objawem tej samej wady działania migawki będzie na zdjęciu rozmazanie (poruszenie) przedmiotów szybko poruszających się, ponieważ rzeczywisty czas naświetlania był dużo dłuższy od tego, który wybraliśmy na skali migawki, uwzględniając ruch przedmiotu...
Makrofotografia, jest robieniem zdjęć takim sprzętem że obraz na aparacie cyfrowym jest strasznie zbliżony do oryginału. Nazwa makrofotografia może być dla nas trochę myląca, ponieważ Makro oznacza duży, a makrofotografia służy do fotografowania zazwyczaj małych obiektów. Do robienia takich zdjęć, filmów nadają się praktycznie tylko lustrzanki, jeżeli ma być to własnie fotografia zbliżeniowa. Dla aparatów z filmem o rozdzielczości 24x36mm specjalne obiektywy pozwalają uzyskać obraz na matrycy tej samej wielkości co fotografowany obiekt. W większości prostych zestawów do makrofotografii i aparatów z matrycą mniejszą od pełnowymiarowej, uzyskuje się obraz fotografowanego przedmiotu trzy lub cztery razy mniejszy od oryginału...
Na negatywie widać na każdej klatce w tym samym miejscu czarny punkt, od którego czasami może się rozchodzić koncentrycznie słabnące zaświetlenie obrazu. Na poszczególnych klatkach punkty te mogą różnić się stopniem zaczernienia, ale zawsze wypadają w tym samym miejscu. W niektórych wypadkach za ciemnymi punktami ciągną się smugi bądź wzdłuż błony, bądź też ukośnie.
Przed osłabieniem negatyw trzeba starannie wypłukać, aby usunąć z niego ewentualne resztki utrwalacza. Jeżeli chcemy osłabić negatyw, który już został wysuszony, musimy zanurzyć go uprzednio do wody co najmniej na 10 minut. Mokry negatyw przenosimy do kuwetki z osłabiaczem (świeżo zmieszanym z obu roztworów składowych) i cały czas poruszamy negatywem w kąpieli. Stan osłabienia kontrolujemy patrząc pod światło. Przy tym źródło światła należy postawić możliwie nisko, jeżeli bowiem musimy za każdym razem podnosić negatyw do góry, narażamy się nieustannie na skapywanie z niego kropli kąpieli. Kąpiel ta ma nieprzyjemną właściwość plamienia ubrania, lepiej więc tego uniknąć.
Objawów związanych z niedokładnym rozpuszczeniem składników wywoływacza może być olbrzymia ilość, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę mnogość receptur oraz wchodzących w ich skład rozmaitych chemikalii. Dlatego podany przypadek należy traktować jako przykładowy.
Aby ładnie sfotografować jakieś wnętrze, musimy wybrac w pomieszczeniu taki zakątek, który ma dla nas najlepszy widok. Wystawmy również elementy ładne i przyjemne, natomiast ukryjmy wszelkie zaniedbania poruszając się i zmieniając delikatnie perspektywę. Jeśli nie możemy się zdecydować, które miejsce jest najlepsze, zróbmy zdjęcia z kilku miejsc, a zdecydujemy później, które wyglądają dla nas najlepiej. Aby uchwycić na zdjęciu jak najwięcej, musimy stanąć na rogu pokoju albo w jego drzwiach. Pamiętajmy, że środek pokoju rzadko jest dobrym miejscem...
Błąd ten występować może we wszystkich aparatach, nawet w lustrzanych. Mimo starannego ustawienia ostrości na skali obiektywu, przedmioty, na które nastawiliśmy odległość, wychodzą nieostro. Ostro natomiast wychodzą przedmioty albo bliższe od fotografowanych, albo też dalsze.
Jak uniknąć opisanych błędów? W pierwszym rzędzie nie należy dopuścić do powstania jakichkolwiek uszkodzeń roletki migawki. Ponieważ roletki są niezwykle delikatne, nie należy dotykać ich palcami ani też jakimikolwiek (szczególnie ostrymi!) narzędziami, a ponadto chronić aparat przed dostaniem się do jego -wnętrza ostrych ziarenek piasku, metalowych opiłek itp. Ziarna takie, dostawszy się między zwoje roletki w czasie przewijania z wałka na wałek, mogą przedziurawić delikatne piótno. Wreszcie nie należy pod żadnym pozorem zostawiać aparatu na słońcu, szczególnie gdy migawka nie jest napięta.
Do najczęściej spotykanych błędów suszenia zaliczymy: skręcanie się negatywu w rynienkę emulsją do środka, lekkie plamki od strony emulsji i zacieki od strony podłoża. Skręcanie się negatywu w rynienkę spowodowane jest przesuszeniem warstwy emulsyjnej. Przesuszona żelatyna kurczy się silnie, a ponieważ podłoże nie ulega skurczowi w tym samym stopniu, więc też cały negatyw skręca się w kierunku emulsji.
