Daily Archives 06/03/2015

Inną przyczyną może być zacinanie się szpulki w kasetce lub błony w jej szczelinie. Może też zdarzyć się, że transportowy bębenek zębaty (który przy powrotnym przewijaniu błony powinien się swobodnie obracać) stawia ze swojej strony nadmierny opór. Przyczyna tego tkwi w mechanizmie aparatu i może być usunięta jedynie przez odpowiedni warsztat. Wreszcie przyczyną może być nasza nieumiejętność posługiwania się aparatem, np. niedostateczne odblokowanie szpulki, na której jest w aparacie zwinięta naświetlona błona. Jeżeli niedokładnie przełączymy odpowiednią dźwigienkę lub nie dość mocno wciśniemy przeznaczony do tego guzik, wówczas szpulka z błoną będzie stawiała opór, który może nawet doprowadzić do zerwania błony. Należy więc przestrzegać wskazówek zamieszczonych w fabrycznym opisie obsługi aparatu. Gdyby mimo to opór nie ustępował, oznaczałoby to, że w aparacie powstało jakieś uszkodzenie. Wówczas trzeba oddać aparat do naprawy.

Jak uniknąć mimo wszystko wspomnianych błędów? Najlepszym sposobem byłoby umieszczenie się wraz z aparatem naprzeciwko fotografowanego budynku mniej więcej w połowie jego wysokości. Wówczas można spełnić warunek zachowania kąta 90° między osią optyczną obiektywu a liniami pionowymi budynku. W takiej sytuacji nawet użycie obiektywu szerokokątnego nie doprowadzi do powstania zniekształceń perspektywy. W praktyce można wykonać zdjęcie np. przez okno z odpowiedniego piętra budynku stojącego po drugiej stronie ulicy. Inny sposób polega na fotografowaniu budynku z odpowiednio dużej odległości przy użyciu obiektywu długoogniskowego, o ile warunki na to pozwalają. Niewielkie podniesienie obiektywu (bęz czego w tej sytuacji trudno się obyć) przy dużej odległości spowoduje minimalne odchylenie od kąta 90°, nie da więc na zdjęciu zauważalnych zniekształceń (patrz fot. 45).

Na osobne podkreślenie zasługują zakłócenia w pracy migawki powodowane przez silny mróz w czasie zdjęć w plenerze. Jeżeli temperatura spadnie dostatecznie nisko (zazwyczaj jako granicę przyjmuje się – 10°C), wówczas aparat trzymany w ręku szybko nabiera temperatury otoczenia. Poszczególne elementy migawki kurczą się nieznacznie, co może – chociaż nie musi – prowadzić do jej zacinania się lub do wzrostu oporów i przedłużania czasów naświetlania. Jednocześnie zaś oliwa, którą mechanizm migawki jest nasmarowany, bardzo szybko gęstnieje pod wpływem zimna. Zgęstnienie oliwy również powoduje wzrost oporów i także przedłużenie czasów naświetlania. Wpływ mrozu silniej zaznacza się w pracy migawki centralnej niż migawki szczelinowej...

Na zdjęciu widać obraz słońca, zwłaszcza gdy prześwituje ono poprzez gałęzie drzew w postaci wieloramiennej gwiazdy (fot. 51). Inny przypadek polega na tym, że na zdjęciu (pozytywie) występują jasne plamy bądź w formie kręgów, bądź też regularnych wielokątów (patrz fot. 52). Jeżeli zaświetlenie było bardzo silne, wówczas plamy są zupełnie białe i obraz w tych miejscach zanika. Przy słabszym zaświetleniu występuje jedynie miejscowe rozjaśnienie obrazu połączone ze zmniejszeniem kontrastu. Ten ostatni objaw jest typowy dla opisywanego błędu. Czasem znów zaświe- tlenia takie objawiają się w postaci jasnych linii o kształcie regularnych wieloboków lub kręgów. Przyczyny są jednak te same, co w poprzednim wypadku.