Daily Archives 08/13/2015

Osobne zagadnienie stanowi tu nastawianie ostrości w czasie powiększania, ponieważ płaszczyzna papieru, na który rzucamy obraz, nie jest równoległa do płaszczyzny negatywu. Ostrość nastawiamy więc mniej więcej na 1/3 długości obrazu, licząc od brzegu bliższego obiektywowi, a następnie zmniejszamy na tyle otwór przysłony obiektywu powiększalnika, aby dzięki odpowiedniej głębi ostrości uzyskać obraz ostry na całej powierzchni papieru. Przy naświetlaniu powiększenia pamiętać należy jeszcze i o tym, że ta jego część, która jest bliżej obiektywu (dół budynku), będzie z tego powodu podlegała nieco silniejszemu naświetlaniu niż pozostałe części obrazu. W celu uniknięcia nierównomiernego zaczernienia powiększenia należy tę część obrazu lekko przesłaniać w czasie naświetlania, aby wyrównać warunki ekspozycji na całej powierzchni.

W wypadku niedoświetlenia uzyskujemy negatywy wykazujące zaczernienie i szczegóły jedynie w światłach oraz ubóstwo tonów pośrednich. Jednocześnie cienie obrazu są zupełnie przejrzyste i nie wykazują żadnych szczegółów (patrz fot. 22: obok na fot, 23 dla porównania negatyw naświetlony prawidłowo). Z takich nie doświetlonych negatywów nie da się w żaden sposób uzyskać poprawnych pozytywów, mimo stosowania papierów o różnych gradacjach. Nie doświetlone zdjęcia wykonane na wysoko- czułych materiałach negatywowych wykazują po zrobieniu z nich powiększeń zwiększone ziarno.