Prześwietlona odbitka czy też powiększenie włożone do wywoływacza szybko ciemnieje, a uzyskany obraz wykazuje smoliste i pozbawione szczegółów cienie oraz przydymione światła, całość jest małokontrastowa (patrz fot. 84).
Idąc dalej w prawo, wchodzimy wreszcie na tzw. prostoliniową część krzywej zaczernienia. Omawiana część krzywej charakteryzuje się tym, że ma wymagane nachylenie (stromość), co w rezultacie daje obraz o właściwej kontrastowości, a ponadto zaczernienie emulsji jest proporcjonalne do ekspozycji. Na tej części krzywej znalazły się światła fotografowanego przez nas przedmiotu i dzięki temu mają one prawidłowe zaczernienie na negatywie oraz bogate są w szczegóły.
