Daily Archives 06/11/2015

W niektórych aparatach z celownikiem lunetkowym istnieje możliwość wyrów – nania paralaksy. Po prostu w miarę zbliżania się do przedmiotu fotografowanego można pochylać coraz bardziej celownik zgodnie z odpowiednią skalą odległości wygrawerowaną na nim. W innych znów modelach aparatów spotykamy naniesione na soczewkę celownika lub też matówkę odpowiednie linie z oznaczeniem odległości przedmiotu, dla jakiej każda z nich jest przeznaczona. Linia taka oznacza górną krawędź obrazu przy fotografowaniu z tej właśnie odległości. Takie jednak oznaczanie paralaksy stosowane jest w stosunkowo niewielkiej ilości aparatów.

Na pozytywie wokół bardzo jasnych przedmiotów (w praktyce po prostu wokół źródeł światła) występują jasne aureole lub plamy. I tak np. przy fotografowaniu ciemnego wnętrza z widocznym na obrazie oknem (patrz fot. 53), wpadające przez nie światło powoduje zamazanie rysunku otworu okiennego i szerokie rozlanie się światła na boki. Oczywiście zjawisko to może wystąpić również wtedy, gdy będziemy fotografowali motywy, na których widoczne są inne źródła światła. Szczególnie da się to zaobserwować na nocnym zdjęciu z latarniami ulicznymi (patrz fot. 54). Latarnie będą otoczone jasnymi krążkami, wyraźną aureolą. Opisane wyżej zjawisko określane bywa czasem w literaturze fotograficznej terminem „halo”.

Na powierzchni wywołanego negatywu widać ciemne linie przypominające gałązki jodły, szereg ciemnych punktów lub też nieregularnych kresek, biegnących zazwyczaj wzdłuż błony fotograficznej. Jeden z możliwych przykładów podaje fot. 69. Oczywiście na pozytywie linie te będą jasne.

Objawia się to w taki sposób, że mimo starannego ustalania warunków ekspozycji przy użyciu wypróbowanego światłomierza fotoelektrycznego uzyskujemy zdjęcia prześwietlone lub nie doświetlone. Zdjęcia wykonane innym aparatem przy zachowaniu tych samych warunków (taki sam czas i przysłona oraz czułość błony) wykazują prawidłowe naświetlenie. W aparacie z rozregulowaną migawką natomiast dwukrotna według skali zmiana czasu naświetlenia prowadzi do nieproporcjonalnych różnic w zaczernieniu negatywu. Innym objawem tej samej wady działania migawki będzie na zdjęciu rozmazanie (poruszenie) przedmiotów szybko poruszających się, ponieważ rzeczywisty czas naświetlania był dużo dłuższy od tego, który wybraliśmy na skali migawki, uwzględniając ruch przedmiotu...