Objawów związanych z niedokładnym rozpuszczeniem składników wywoływacza może być olbrzymia ilość, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę mnogość receptur oraz wchodzących w ich skład rozmaitych chemikalii. Dlatego podany przypadek należy traktować jako przykładowy.
Najbardziej typowy będzie negatyw pokryty wieloma ciemnymi cętkami. Przyczyną jest tu niedokładne rozpuszczenie się jednego z reduktorów. Reduktor ten w postaci kryształków osiada na emulsji błony i powoduje silne miejscowe zaczernienie – stąd ciemne cętki. Wypadek taki może mieć miejsce np. w odniesieniu do metolu. Jak wiadomo, metol jest trudno rozpuszczalny w roztworze siarczynu sodu. Toteż przy sporządzaniu wywoływacza metol rozpuszcza się jako pierwszy, następnie siarczyn sodu, hydrochinon itd. Jeżeli pomylimy kolejność i najpierw rozpuścimy siarczyn sodu, a dopiero potem nasypiemy do tego roztworu metolu i hydrochinonu, możemy być pewni, że metol rozpuści się jedynie częściowo. Jego nie rozpuszczone kryształki, osiadając na wywoływanym negatywie, dadzą czarne punkciki.
W gotowym wywoływaczu pod wpływem różnych czynników, spośród których jednym z niepoślednich jest upływ czasu, może nastąpić wytrącenie bądź wykrystalizowanie poszczególnych składników. Prowadzi to z reguły do osiadania drobniutkich cząsteczek tych składników na emulsji wywoływanej błony i powstawaniu pod ich wpływem na negatywie rozmaitych plamek.
Pragnąc tego unknąć, należy przede wszystkim starannie przestrzegać podanej w recepturze kolejności rozpuszczania składników wywoływacza. Metol rozpuszczamy zawsze przed siarczynem sodu. Każdy następny składnik można wsypywać do roztworu dopiero wówczas, gdy poprzedni zdążył się dokładnie roz- puścić. Do zestawienia kąpieli należy używać wody podgrzanej do temperatury 30-40°C, co przyspiesza proces rozpuszczania. Gotową kąpiel przed użyciem ochładzamy. Nie przechowywać gotowych wywoływaczy w zbyt niskiej temperaturze, grozi to bowiem wytrąceniem się lub wykrystalizowaniem poszczególnych składników.
Leave a reply