KURZ NA NEGATYWIE

Gotowe powiększenie wykazuje drobne białe plamki, najczęściej w formie kreseczek i ,,włosków”, mimo że negatyw, z którego zostało ono wykonane, nie posiada żadnych uszkodzeń na swojej powierzchni.

Przyczyną tych mankamentów są drobiny kurzu osiadłe na negatywie, które, powiększone wielokrotnie, uwidaczniają się wyraźnie na pozytywie. Kurz znajduje się wszędzie i stale unosi się w powietrzu, nic więc dziwnego, że osiada na negatywach, w momencie gdy wyjmiemy je z ochronnego albumu czy też koperty, Ponadto pod wpływem rozmaitych czynników negatywy (zwłaszcza małoobrazkowe!) elektryzują się niezwykle łatwo i w tym stanie ładunki elektryczne, jakie na nich powstają, przyciągają dodatkowe ilości kurzu. Kurz osiada również na szybkach powiększalnika, W rezultacie na powiększeniach prawie zawsze mamy dużą ilość niepożądanych białych punkcików. Najzłośliwsze pod tym względem są negatywy o małych formatach, z których trzeba robić czasem 10-15-krotne powiększenia. Za same te pyłki można małe formaty znienawidzieć.

Jedynym sposobem przeciwdziałania temu zjawisku jest dokładne oczyszczenie zarówno negatywu, jak i szybek powiększalnika z kurzu, co wymaga anielskiej cierpliwości. W praktyce możliwe jest to jedynie w pomieszczeniach wolnych od nadmiaru kurzu, a trzeba przyznać, że znalezienie takiego pomieszczenia wcale nie jest łatwe. Do odkurzania negatywu czy szybek powiększalnika dobrze jest użyć miękkiego, płaskiego pędzelka. Czynność tę trzeba wielokrotnie powtarzać, za każdym razem sprawdzając obraz negatywu na desce powiększalnika i usuwając natychmiast z negatywu bądź z szybek zauważone pyłki. Najlepsze stosunkowo wyniki dają specjalne ściereczki antystatyczne nasycone odpowiednimi substancjami chemicznymi. Po przetarciu taką ściereczką negatywu bądź też szybek powiększalnika przedmioty te nie elektryzują się więcej (wytwarza się na nich warstewka przeciwdziałająca przez pewien czas powstawaniu ładunków elektrycznych) i nie przyciągają do siebie cząsteczek kurzu.