ZACINANIE SIĘ BŁONY MAŁOOBRAZKOWEJ

W aparacie małoobrazkowym mogą wystąpić zahamowania i zacinania błony szczególnie przy ostatnich klatkach. Spowodowane jest to zmniejszeniem się średnicy zwoju błony w kasetce w miarę jej odwijania. Wówczas przy tej samej sile naciągu i zmniejszaniu się promienia zwoju błony coraz bardziej zaczyna dochodzić do głosu tarcie związane z obracaniem się wewnątrz kasetki szpulki z błoną i z działaniem hamującej sprężynki pod pokrętłem do cofania. Należy więc unikać przesadnego wykorzystywania błony do ostatka. Powinno się w zasadzie kończyć na 36 zdjęciu, dalsze bowiem klatki, o ile pozostaje jeszcze trochę błony, będą już szły z dużym oporem. Pewną pomocą w przezwyciężaniu tego oporu może być zluźnienie zwojów błony w kasetce przy ostatnich klatkach przez pokręcenie gałką służącą do powrotnego przewijania błony. Przy własnoręcznym ładowaniu kasetek błoną bieżącą łub ciętą fabrycznie należy używać tylko takich kasetek, w których szczelina posiada czysty i nie uszkodzony plusz. Unikamy w ten sposób nie tyiko zacinania się błony, ale również jej porysowania (patrz str. 119 i 123).

Dalszą przyczyną zacinania się błony małoobrazkowej może być nieodpowiednia szpulka, na której nawijana jest ta błona po naświetleniu. Jeżeli szpulka ta nie obraca się dostatecznie lekko, wówczas przesuw błony natrafia na trudności, a w wypadku krańcowym może dojść do całkowitego zacięcia. Dlatego pamiętajmy: należy używać jedynie szpulki oryginalnej do danego aparatu! Nie wolno jej zastępować szpulką od kasetki! Jeżeli błona przewijana jest z kasetki do kasetki, na co konstrukcja wielu aparatów małoobrazkowych pozwala, wówczas do zwijania naświetlonej błony użyć trzeba bardzo starannie dobranej kasetki. Jej szpulka musi obracać się lekko, a szczelina przepuszczać błonę swobodnie, błona zaś nie może mieć uszkodzonej perforacji.