Negatyw po wysuszeniu wykazuje na swojej powierzchni od strony emulsji osad przypominający biały szron. Inny znów objaw, występujący po dłuższym okresie czasu, polegający na pojawieniu się brunatnych nieusuwalnych plam na negatywie, pociąga za sobą zniszczenie obrazu srebrowego.
Biały szron jest po prostu tiosiarczanem sodu, który wykry- stalizował na powierzchni żelatyny. Ma to miejsce wówszas, gdy negatyw nie zostanie poddany płukaniu po wyjęciu go z utrwalacza lub gdy płukanie to było zbyt krótkie. Z tym zjawiskiem nie należy mylić występowania łatwo usuwalnych (miękką ście- reczką) plamek na negatywie od strony podłoża: jest to osad soli wapniowych zawartych w wodzie wodociągowej. Po wyschnięciu kropel wody resztki tych soli pozostają na błyszczącej stronie negatywu. O tych plamach mowa bliżej w następnym podrozdziale.
Brunatne plamy występujące na starych negatywach po dłuższym czasie przechowywania są skutkiem nie dość dokładnego wypłukania emulsji negatywu po wyjęciu go z kąpieli utrwalającej. Po prostu w warstwie żelatyny pozostały resztki soli srebra, jakie powstają w procesie utrwalania. Działając przez dłuższy czas na tworzące obraz negatywowy srebro, wchodzą z nim w nowe związki i powodują miejscowe zmiany zabarwienia na brunatne, a w rezultacie nawet rozkład i zupełne zniszczenie obrazu.
Leave a reply