ZBYT WIELKIE KONTRASTY ŚWIETLNE FOTOGRAFOWANEGO PRZEDMIOTU

Negatywy zostały wykonane prawidłowo (uwagi o negatywach kontrastowych otrzymanych wskutek niewłaściwych warunków obróbki można znaleźć na str. 127), a mimo to wykazują nadmierną kontrastowość. Na pozytywie przy prawidłowym rysunku w cieniach światła są kompletnie wyżarte (fot. 27), Przy zachowaniu szczegółów w światłach mamy cienie smoliście czarne (patrz fot. 26).

Opisane dopiero co objawy spowodowane są nadmiernymi kontrastami świetlnymi fotografowanego obiektu. Najczęściej zdarza się to przy fotografowaniu pod światło lub w miejscach silnie oświetlonych, przy czym fotografujący znajduje się w głębokim cieniu, a fragmenty ocienione widoczne są również na zdjęciu. W takim wypadku rozpiętość kontrastów może być jak 1 : 10 000 lub nawet więcej. Emulsja światłoczuła materiału negatywowego natomiast jest zdolna zarejestrować stosunkowo niewielką rozpiętość kontrastu, bo wyrażającą się stosunkiem nie- wiele większym niż 1 : 200. Jeżeli przekroczymy ten stosunek, wejdziemy wówczas albo na dolne, albo też na górne zakrzywienie krzywej zaczernienia emulsji światłoczułej (patrz rys. 21). W tych miejscach zaczernienie nie jest już proporcjonalne do naświetlenia i następuje zagubienie szczegółów obrazu. Może się to zdarzyć, że wkroczymy jednocześnie na oba zakrzywienia: będzie to miało miejsce przy szczególnie dużej rozpiętości kontrastów świetlnych fotografowanego obiektu. Wówczas utracimy na obrazie zarówno szczegóły w cieniach, jak i w światłach.

Categories: Fotografia

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>