NEGATYWY NIE DOSWIETLONE

W wypadku niedoświetlenia uzyskujemy negatywy wykazujące zaczernienie i szczegóły jedynie w światłach oraz ubóstwo tonów pośrednich. Jednocześnie cienie obrazu są zupełnie przejrzyste i nie wykazują żadnych szczegółów (patrz fot. 22: obok na fot, 23 dla porównania negatyw naświetlony prawidłowo). Z takich nie doświetlonych negatywów nie da się w żaden sposób uzyskać poprawnych pozytywów, mimo stosowania papierów o różnych gradacjach. Nie doświetlone zdjęcia wykonane na wysoko- czułych materiałach negatywowych wykazują po zrobieniu z nich powiększeń zwiększone ziarno.

Opisane objawy są spowodowane wielokrotnym niedoiwie- tleniem błony przy wykonywaniu zdjęcia. Wracając do krzywej zaczernienia emulsji światłoczułej na rys. 21, można stwierdzić, że w wypadku niedoświetlenia punkt pracy emulsji przesunął się silnie w lewo i znajdujemy się na jej dolnym zakrzywieniu. Ta część krzywej (idąc od lewej strony) jest równoległa do osi poziomej. Znaczy to, że mimo padania na emulsję pewnej niewielkiej zresztą ilości światła, emulsja nie ulega zaczernieniu. Znajdujemy się bowiem poniżej dolnego progu czułości emulsji.

I w tym właśnie miejscu wypadły cienie fotografowanego przez nas przedmiotu. Ponieważ ilość światła odbita od tych ocienionych miejsc była niezwykle mała, więc i na emulsję padło w odpowiednich punktach zbyt mało światła, aby wywołać w niej jakiekolwiek zmiany. Dlatego też miejsca te po wywołaniu pozostały zupełnie przejrzyste i cienie na wywołanym negatywie nie wykazują żadnych szczegółów. Przesuwając się po naszej krzywej dalej w prawą stronę, zauważymy, że po przekroczeniu progu czułości emulsji, krzywa zaczyna powoli unosić się ku górze. Nachylenie jej jest jednak tak małe, że dużym zmianom ekspozycji odpowiadają stosunkowo niewielkie zmiany zaczernienia emulsji. Ponieważ w tym właśnie miejscu krzywej wypadły nam wszystkie tony pośrednie naszego obrazu, rozumiemy, dlaczego negatyw jest tutaj mdły i słabo kryty.