BŁĘDY WYNIKAJĄCE Z PRZETERMINOWANIA MATERIAŁÓW ŚWIATŁOCZUŁYCH

Objawami przeterminowania materiałów światłoczułych jest zwiększenie ogólnego zadymienia, zmniejszenie kontrastów, wzrost ziarnistości i spadek czułości. W wypadku papierów fotograficznych na pierwsze miejsce wysuwa się zadymienie. Każda fabryka fotochemiczna podaje na opakowaniu swoich wyrobów tzw. datę ważności, nazywaną również datą ekspiracji. Obejmuje ona zazwyczaj okres co najmniej dwóch lat od momentu wyprodukowania błony przy założeniu, że ta ostatnia jest przechowywana w odpowiednich warunkach. Po upływie tej daty właściwości błony mogą wykazywać pewne odchylenia od normy i fabryka nie bierze już więcej odpowiedzialności za swój wyrób.

Oczywiście nie oznacza to wcale, że już następnego miesiąca po terminie ważności błona traci swoje właściwości i nie nadaje się do dalszego użytku. Procesy starzenia się są na ogół tak powolne, że nawet w kilka miesięcy po tym terminie nie będziemy w stanie zauważyć jakichkolwiek zmian widocznych gołym okiem.

Oczywiście różne wyroby zachowują się rozmaicie i błony jednej wytwórni nadają się jeszcze do użytku mimo dwuletniego przeterminowania, inne natomiast po upływie pół roku od podanej na opakowaniu daty wykazują bardzo znaczne zmiany swoich właściwości.

Jedynym sposobem ustrzeżenia się od takich niespodzianek jest niegromadzenie nadmiernych zapasów błon czy też papierów fotograficznych, których nie bylibyśmy w stanie zużyć w okresie ich ważności. Tu warto może podkreślić, że na opakowaniu papierów umieszczany jest najczęściej tylko numer serii, który w wypadku polskich papierów łatwo rozszyfrować. Jeżeli posiadamy pewne ilości przeterminowanych materiałów fotograficznych, musimy przed ich użyciem zrobić próby.

RYSY I LINIE NA NEGATYWACH POWSTAŁE POD DZIAŁANIEM SIŁ MECHANICZNYCH

Rysy i linie powstałe pod działaniem sił mechanicznych bądź na nie wywołanej jeszcze emulsji, bądź też na gotowym już negatywie mogą być rozmaite. Najczęściej spotykane będą trzy rodzaje tych linii, przy czym omawiane poniżej objawy odnoszą się do gotowego obrazu pozytywowego, Do pierwszego rodzaju zaliczymy białe linie biegnące wzdłuż obrazu, tzw. „druty telegraficzne” (patrz fot. 15). Drugi rodzaj uszkodzeń negatywu to linie o różnych kształtach i kierunkach, takie jak na fot. 68. Trzeci wreszcie rodzaj stanowią jasne, dość szerokie linie o nieostrych brzegach biegnące zazwyczaj pionowo, mogące mieć jednak również i inny kierunek.

Przyczyną powstania tych wszystkich linii jest działanie sił mechanicznych, przy czym na wstępie trzeba odróżnić porysowanie nie wywołanej jeszcze emulsji światłoczułej materiału negatywowego od uszkodzeń powstałych na gotowych negatywach. Siły działające na nie wywołaną emulsję dają efekt zbliżony do działania światła, tzn. miejsca, na które działały w procesie wywoływania, czernieją, a więc na pozytywie będą to linie jasne lub białe. Oprócz tego może jeszcze nastąpić zwykłe porysowanie emulsji (wywołanej lub nie wywołanej) czy też podłoża, czego następstwem są płytsze lub głębsze rysy. Rysy te załamują i pochłaniają światło, a więc w procesie kopiowania i powiększania dadzą na pozytywie również białe linie.

Równoległe rysy biegnące wzdłuż błony, tzw. ,,druty telegraficzne”, mogą powstać w aparacie, co jest szczegółowo omówione na str. 41 tej książki. W wypadku wywołanych już negatywów rysy takie mogą wyniknąć wskutek przeciągania negatywu pomiędzy dociśniętymi szybkami powiększalnika.

Categories: Fotografia

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>