ZŁE USTAWIENIE ŻARÓWKI W POWIĘKSZALNIKU

Jedna strona powiększenia jest dużo jaśniejsza od drugiej, a w skrajnym wypadku nawet zupełnie biała, nie ma na niej śladu obrazu. Dzieje się tak, mimo iż negatyw oglądany bezpośrednio pod światło wykazuje równomierne krycie na całej swojej powierzchni. Może też być taki wypadek, że rogi powiększenia są dużo jaśniejsze od jego środka lub też odwrotnie – środek jest jaśniejszy niż pozostała część obrazu.

Zakładając, że powiększalnik posiada oryginalny kondensor dopasowany do swojego obiektywu, można powiedzieć, że przyczyną tego wszystkiego jest złe ustawienie żarówki w powiększalniku. Żarówka opalowa (zwana też czasami mleczną), stanowiąca źródło światła w większości powiększalników, daje plamę świetlną o jasności wyraźnie spadającej ku brzegom obrazu. Jeżeli żarówka taka ustawiona jest dokładnie w osi optycznej kondensora i w jego ognisku, wówczas negatyw oświetlony jest przez promienie „środkowe”, jeżeli tak można powiedzieć, a więc dające stosunkowo równomierną plamę światła. Negatyw zostanie oświetlony równomiernie na całej swojej powierzchni i powiększenie nie będzie wykazywało różnic naświetlenia w żadnym miejscu. Wystarczy jednak odchylić żarówkę w bok od osi optycznej powiększalnika, a sytuacja zmieni się radykalnie. Tam jednak gdzie padnie słabsze światło, powiększenie będzie nie doświe- tlone i po wywołaniu wystąpią jaśniejsze płaszczyzny. Jeżeli jaśniejsze są wszystkie cztery rogi powiększenia, oznacza to, że żarówka wprawdzie znajduje się w osi optycznej powiększalnika, ale umieszczona jest zbyt blisko kondensora. Dawana przez nią plama świetlna jest zbyt mała i nie wystarcza na równomierne pokrycie całej powierzchni negatywu, rogi pozostaną nie doświe- tlone. Aby poprawić ten stan rzeczy, trzeba żarówkę odsunąć od kondensora.