Na zdjęciach tych wszystko jest rozmazane i nieostre (patrz lot. 36), zarówno motyw główny, jak również tło, na którym on występuje. Rozmazanie to i nieostrość różnią się w sposób zasadniczy od tego, co normalnie rozumiemy przez zdjęcie nieostre (str. 74), powstałe wskutek złego nastawienia odległości w aparacie fotograficznym. Przedmioty mają bowiem niektóre kontury ostre, niektóre zaś zarysowane podwójnie lub nawet wielokrotnie, a wszystkie linie rozmazane są w jednym kierunku.
Przyczyną takiego błędu jest poruszenie aparatu wskutek zastosowania zbyt długiego czasu otwarcia migawki, jak na zdjęcie robione z ręki. Drobne, często nawet nieuchwytne okiem ruchy i drgania rąk przenoszące się na aparat, a nawet drgnięcie aparatu w momencie naciskania spustu migawki zostały zarejestrowane na błonie światłoczułej w postaci rozmazanych konturów fotografowanego przedmiotu.
Pragnąc tego uniknąć, nie należy przy fotografowaniu z ręki aparatem fotograficznym o obiektywie standardowym (dla obiektywu długoogniskowego warunki te są jeszcze ostrzejsze) używać dłuższego czasu naświetlania niż 1/25 sek. a najlepiej takiego, który mieści się w granicach od 1/50 do 1/100 sek.
W wypadku zdjęć robionych bezpośrednio po dokonaniu większego wysiłku fizycznego, jak np. na wycieczce w górach itp., czas ten stanowczo nie może być dłuższy niż 1/100 sek. W miarę możności używać do zdjęć statywu. Nie ma sposobu uratowania zdjęć poruszonych: nadają się one jedynie do wyrzucenia.
Leave a reply