Gdy będziemy robili zdjęcia nocne na ulicach miasta, pamiętajmy o przejeżdżających pojazdach z zapalonymi reflektorami i światłami. Migawka w naszym aparacie otwarta jest wówczas przez cały czas, wynoszący zazwyczaj co najmniej kilkanaście sekund. W momencie gdy w polu widzenia aparatu pojawia się samochód z zapalonymi światłami, wówczas obiektyw zasłaniamy. W ten sposób unikniemy zarejestrowania się na błonie światłoczułej smug od tych świateł. Do przysłonięcia obiektywu można użyć kapelusza lub innego odpowiedniego przedmiotu, pamiętając przy tym, aby w najmniejszym stopniu nie poruszyć samego aparatu. Kapelusz zabieramy sprzed obiektywu w momencie, gdy samochód zniknął z pola widzenia. Czynność tę należy powtórzyć przy każdym nadjeżdżającym samochodzie. Czas, w którym obiektyw był zasłonięty, nie liczy się dla ekspozycji obrazu i o tyle też należy przedłużyć całkowity czas otwarcia migawki.
Należy jeszcze podkreślić i to, że takie nocne zdjęcia, robione na czas, pokazują nam nienormalnie opustoszałe ulice. Naekspo- nują się na zdjęciu bowiem tylko przedmioty nieruchome, natomiast to wszystko, co się rusza, łącznie z przechodniami, nie będzie rejestrowane na błonie. Ponieważ optymalny czas naświetlania jest wielokrotnie dłuższy, niż faktyczny czas naświetlania postaci przechodnia w jednym, określonym miejscu negatywu, nic dziwnego, że przechodzień nie pozostawi widocznego śladu na błonie.
Zdjęć z „duchami” uratować się nie da. Natomiast zdjęcia nocne, mimo widocznych na nich smug reflektorów, mogą nadawać się do wykorzystania. Wszystko zależy od tego, czy jest ich dużo i jak układają się w stosunku do pozostałych elementów obrazu. Niekiedy smugi takie mogą podkreślać nawet ruchliwość ulicy. Takie zdjęcia spotykamy często w prasie, a także na pocztówkach. W każdym jednak razie nie ma zadowalającego sposobu „wywabiania” tych smug z gotowego zdjęcia.
Leave a reply