Przyczyna tego leży w fakcie, że czas otwarcia migawki był zbyt długi w stosunku do prędkości ruchu fotografowanego przedmiotu. Po prostu przedmiot w tym ułamku czasu, gdy migawka była otwarta, przesunął się na tyle, że uwidoczniło się to na zdjęciu. W efekcie otrzymaliśmy rozmazany w kierunku ruchu obraz przedmiotu odpowiadający początkowemu i końcowemu położeniu fotografowanego przez nas obiektu. Przy szybkich ruchach, spotykanych np. w sporcie, dość często uzyskujemy rozmazaną smugę zamiast zawodnika.
Zdjęcie takie może być jednak potraktowane jako poprawne, a nawet udane, jeśli takie poruszenie zostało osiągnięte świadomie i celowo: niewątpliwie dodaje ono zdjęciu dynamiki i ożywia je.
Przechodząc do omówienia sposobów unikania opisanych błędów, warto przypomnieć, że dobre wyniki daje odpowiednie usytuowanie się z aparatem w stosunku do fotografowanego przedmiotu. Na przykład przy fotografowaniu szybko poruszających się przedmiotów trzeba ustawiać się pod ostrym kątem do kierunku tego ruchu, a nie pod kątem prostym, zmniejsza on bowiem kilkakrotnie szanse na uzyskanie ostrego zdjęcia. Przy fotografowaniu różnych szybko poruszających się obiektów nie należy też używać dłuższych czasów naświetlania, niż podane w przytoczonej poniżej tabelce.
Ponadto przy zdjęciach sportowych, jak np. skoki, trzeba wykorzystywać martwe punkty ruchu zawodnika. Jeśli takich martwych punktów nie ma, można z powodzeniem ryzykować prowadzenie zawodnika aparatem. Poruszone tło, otrzymane w ten sposób, doda tylko ruchowi dynamiki.
Przytoczona poniżej tabelka podaje typowe najdłuższe dopuszczalne czasy naświetlania przy fotografowaniu poszczególnych rodzajów ruchomych obiektów. Odnoszą się one do najmniej korzystnego wypadku, a więc takiego, gdy przedmiot porusza się w kierunku prostopadłym do osi optycznej obiektywu. Uwzględnione w niej także zostały odległości przedmiotu, ponieważ im dalej jest ruchomy przedmiot od nas, tym dłuższy możemy zastosować czas naświetlania.
Podane czasy są najdłuższymi czasami dopuszczalnymi w poszczególnych okolicznościach, a to w tym celu, aby uniknąć na zdjęciu poruszenia fotografowanego przedmiotu. Rzecz oczywista, że można stosować w każdym z tych wypadków czas krótszy niż
Przy fotografowaniu szybko poruszających się przedmiotów można poradzić sobie również i w ten sposób, że będziemy prowadzić aparat za tym przedmiotem. Wówczas nawet przy stosunkowo długim czasie naświetlania przedmiot wyjdzie ostry i nie- poruszony, rozmazaniu natomiast ulegnie tło, na którym on się porusza. Zdjęć z poruszonym obiektem uratować się nie da.
Leave a reply